USS President (1800)

Zobacz też: inne jednostki pływające o tej nazwie.

USS „President”

„«President» stoi na kotwicy podczas martwej fali”, obraz autorstwa Edwarda Johna Russella
Klasa	44-działowa fregata
Projekt	Joshua Humphreys
Historia
Położenie stępki	1798[1]
Wodowanie	10 kwietnia 1800[2]
US Navy
Wejście do służby	5 sierpnia 1800
Los okrętu	zdobyty przez Royal Navy 15 stycznia 1815
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	1576 ton[3]
Długość	53 m (między pionami)
Szerokość	13,5 m
Uzbrojenie
32 działa 24-funtowe 22 karonady 42-funtowe 1 „długie” działo 18-funtowe

HMS „President”^[4]

Klasa	okręt 50-działowy okręt 60-działowy (1817)
Historia
Royal Navy
Wejście do służby	15 stycznia 1815
Los okrętu	rozebrany w 1818 roku
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	${\displaystyle 1533{\tfrac {7}{94}}}$ ton rejestrowych
Długość	52,81 m
Szerokość	13,5 m
Uzbrojenie
30 dział 24-funtowych 28 karonad 42-funtowych 2 działa 24-funtowe
Multimedia w Wikimedia Commons

USS „President” – ciężka, 44-działowa, drewniana fregata należąca do United States Navy. Ochrzczona przez Jerzego Waszyngtona na cześć jednego z fundamentów konstytucji. Budowę nadzorował Forman Cheeseman. Wodowanie odbyło się w kwietniu 1800 roku w stoczni w Nowym Jorku. „President” był największą z tzw. „sześciu pierwszych fregat”, których konstrukcja została zlecona Ustawą morską z 1794 roku. Ich projektantem był Joshua Humphreys. Wedle jego założeń szóstka miała być głównymi okrętami rodzącej się floty, dlatego też zaplanował je jako większe i odporniejsze na ostrzał niż standardowe fregaty z tamtego okresu. Do pierwszych zadań „Presidenta” należała ochrona amerykańskich jednostek handlowych podczas quasi-wojny z Francją oraz stawianie czoła piratom w trakcie I wojny berberyjskiej.

16 maja 1811 roku „President” wziął udział w „Incydencie z Little Belt” – jego załoga pomyliła HMS „Little Belt” z HMS „Guerriere”, który to okręt przymusowo wcielał do swojej załogi amerykańskich żeglarzy. Okręty ostrzelały się wzajemnie. Późniejsze śledztwa, przeprowadzone przez US Navy i Royal Navy, odpowiedzialnością obarczały stronę przeciwną. Incydent zaognił stosunki pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a Wielką Brytanią i stał się jednym z przyczynków do wojny.

Podczas wojny „President” dokonał kilku długich rejsów patrolowych, których najdalszymi punktami były La Manche i wybrzeże Norwegii. W trakcie rejsów załodze udało się pojmać szkuner HMS „Highflyer” oraz liczne statki handlowe. W styczniu 1815 roku, po okresie zablokowania w Nowym Jorku przez Royal Navy, „President” zaatakował okręt wojenny HMS „Endymion”, a następnie, po długim pościgu, został zdobyty przez brytyjską eskadrę. Odtąd jako HMS „President” służył we flocie brytyjskiej do momentu rozebrania w 1818 roku. Plany fregaty został wykorzystane do zbudowania kolejnego okrętu o tej nazwie.